Catatan pertama saya

Selamat datang kepada anda yang melawat blog saya ini. Saya sebenarnya baru hendak belajar menulis dalam blog atau boleh dikatakan hendak menjadi seorang blogger. Saya bukanlah seorang yang pandai menulis tapi dengan adanya blog ini saya cuba belajar hendak menulis.

Saya mulakan catatan saya pada hari ini Dengan Nama Allah yang Maha Pemurah Lagi Maha Mengasihani.

Pada catatan saya yang pertama ini saya ingin memperkenalkan diri saya. Saya dilahirkan di Kuantan pada bulan November 1984. Arwah ayah saya bekerja sebagai pegawai kerajaan dan mak saya menjadi suri rumah sepenuh masa. Saya merupakan anak ketiga daripada lima orang adik beradik. Saya dibesarkan di Temerloh Pahang dari usia saya masih kecil sehingga saya memasuki Darjah 1 di sebuah sekolah rendah di Temerloh, Pahang. Selepas itu, saya dan keluarga saya berpindah ke Kuantan Pahang kerana arwah ayah saya ditukarkan dari Temerloh ke Kuantan. Saya bersekolah rendah, menengah dan meneruskan pengajian Pra-U di Kuantan. Sepanjang masa persekolahan banyak detik-detik pahit dan manis yang saya alami. Saya percaya semua orang mempunyai pengalaman pahit dan manis semasa bersekolah kerana kita menghabiskan sebahagian besar hidup kita di alam persekolahan.

Semasa saya bersekolah banyak perkara yang saya belajar. Saya mula merasai belajar dengan kawan-kawan pada masa saya darjah 1. Saya tidak pernah merasai belajar di pra-sekolah seperti kebanyakan kanak-kanak lain. Mak saya pernah berkata masa umur 5-6 tahun masa untuk bermain bukan masa untuk belajar secara formal lagi. Semua adik beradik saya tidak pernah belajar di pra-sekolah cuma abang sulung pernah belajar di pra-sekolah tapi cuma sekejap sahaja. Alhamdulillah walaupun saya dan adik beradik saya tidak pernah mengikuti pra sekolah kami semua boleh membaca, menulis dan mengira dengan baik sejak sekolah rendah lagi. Pada pendapat saya pada umur 4,5 dan 6 tahun kanak-kanak perlu bermain kerana zaman kanak-kanak merupakan zaman yang paling indah dalam hidup. Biarlah mereka meneroka dunia ini dengan bermain sekaligus dapat memperkayakan lagi pengalaman hidup mereka. Guru yang terbaik untuk mereka pada masa ini ialah ibu bapa. Masa inilah mereka perlukan kasih sayang dan perhatian sepenuhnya daripada ibu bapa.

Saya akan sambung semula kisah hidup saya dalam catatan yang akan datang...